Ινομυώματα•
Τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί γυναικολογικοί όγκοι. Θεωρείται ότι 1 στις 3 γυναίκες θα εμφανίσει κάποιο ινομύωμα. Ανάλογα την εντοπισή τους χωρίζονται σε ενδοτοιχωματικά, υπορογόνια, υποβλενογόνια. Είναι συνηθέστερα κατά την αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας. Προέρχονται από το μυϊκό τοίχωμα και οι ιστοί τους είναι παρόμοιοι με εκείνους των κυτταρικών ιστών της μήτρας. Το μέγεθος τους μπορεί να ποικίλλει (από 1 εκ έως και 15 εκ. ή ακόμη μεγαλύτερα).
Επιβαρυντικοί παράγοντες για την εμφάνιση ινομυωμάτων
Σειρά ερευνών έχει δείξει ότι ορισμένες γυναίκες είναι πιθανότερο να αναπτύξουν ινομυώματα. Η εμφάνιση τους είναι συχνότερη σε γυναίκες γόνιμής ηλικίας (25-35 ετών) όπως επίσης και τις υπέρβαρες γυναίκες. Επιπλέον φαίνεται πως τα ινομυώματα οφείλουν την εμφάνιση τους και σε κληρονομική προδιάθεση.
Τα ινομυώματα ανάλογα από την περιοχή της μήτρας που αναπτύσσονται, διακρίνονται σε τρις επιμέρους κατηγορίες:
Ενδοτοιχωματικά: Τα ινομυώματα αναπτύσσονται εντός των τοιχωμάτων (μυομήτριο) της μήτρας
Υπορρογόνια: Τα ινομυώματα αναπτύσσονται στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας. Συνήθως μόλις μεγαλώσουν επηρεάζουν ουροδόχο κύστη ή και έντερο.
Υποβλεννογόνια: Τα ινομυώματα αναπτύσσονται στην κοιλότητα της μήτρας και πιο συγκεκριμένα κάτω από την εσωτερική επένδυση της μήτρας. Ανάλογα με το πόσο προβάλλει στο εσωτερικό της μήτρας χωρίζεται σε
- Τύπος 0: Το ινομύωμα είναι πλήρως εντοπισμένο στη κοιλότητα
- Τύπος I: Ινομύωμα λιγότερο από 50% ενδοτοιχωματικό
- Τύπος II: Ινομύωμα παραπάνω από 50% ενδοτοιχωματικό.
Αιμορραγίες και υπογονιμότητα είναι μερικά από τα συμπτώματα που δύναται να προκαλέσει.
Μισχωτά: Το ινομύωμα σε αυτή την περίπτωση κρέμεται από την επιφάνεια ή την εσωτερική κοιλότητα της μήτρας από ένα μίσχο.
Συμπτώματα
Τα ινομυώματα ορισμένες φορές δεν προκαλούν συμπτώματα. Ωστόσο τα συχνότερα συμπτώματα είναι:
- Μηνορραγία (πολύ αιμορραγία κατά την περίοδο)
- Δυσμηνόρροια
- Αιμορραγίες ανάμεσα στις περιόδους
- Πίεση ή πόνο χαμηλά στην κοιλιά
- Συχνοουρία ή δυσκοιλιότητα
- Οσφυαλγία
- Δυσπαρευνία (αίσθημα πόνου κατά τη σεξουαλική περιοχή)
- Υπογονιμότητα, αποβολές και προβλήματα στην κύηση
Διάγνωση
Η διάγνωση των ινομυωμάτων είναι δυνατή με τους παρακάτω τρόπους:
- Γυναικολογική κλινική εξέταση από ιατρό
- Κολπικό Υπερηχογράφημα (αναδεικνύεται ο αριθμός, το μέγεθος και η θέση των ινομυωμάτων στη μήτρα)
- Μαγνητική ή Αξονική τομογραφία (προαιρετικά και σε περίπτωση αμφιβολίας)
Αντιμετώπιση - Θεραπεία
Τα ινομυώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο αν η γυναίκα δεν εμφανίζει συμπτώματα ή τα ινομυώματα είναι πολύ μικρά σε μέγεθος, δεν χρειάζεται να προβεί σε χειρουργική επέμβαση. Κρίνεται βέβαια απαραίτητη η παρακολούθηση της ασθενούς από το γυναικολόγο της.
Η φαρμακευτική αγωγή αποσκοπεί στη σμίκρυνση του μεγέθους των ινομυωμάτων. Αυτό επιτυγχάνεται δημιουργώντας συνθήκες εμμηνόπαυσης στερώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, στα ινομυώματα τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη. Η φαρμακευτική αγωγή έχει ως πιθανή παρενέργεια την οστεοπόρωση και ως εκ τούτου μπορεί να πραγματοποιηθεί για μικρό χρονικό διάστημα.
Τα σοβαρότερα συμπτώματα για τα οποία η ασθενής είναι αναγκαίο να εγχειριστεί είναι όταν βιώνει μηνορραγίες ή και μητρορραγίες. Ένας πολύ σημαντικός λόγος είναι η υπογονιμότητα καθώς πολλές φορές αποτελούν σημαντικό παράγοντα μη επίτευσης κύησης. Επίσης, όταν στη μήτρα έχουν αναπτυχθεί πολύ μεγάλα ινομυώματα τα οποία προκαλούν συχνοουρία ή ακράτεια. Τέλος η χειρουργική επέμβαση είναι αναγκαία όταν η ασθενής αντιμετωπίζει πόνο στην πύελο (χαμηλά στην κοιλιά).
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία η χειρουργική αφαίρεση των ινομυωμάτων πραγματοποιείται ενδοσκοπικά με τη μέθοδο της λαπαροσκόπησης. Στην περίπτωση που τα ινομυώματα βρίσκονται κοντά στην κοιλότητα της μήτρας αφαιρούνται υστεροσκοπικά.
